Loading...

 

నారాయణ కవచం (Narayana Kavacham)

https://primeastrology.com/wp-content/uploads/2020/07/Narayana-Kavacham.jpg
రాజోవాచ |

 

యేన గుప్తః సహస్రాక్షః సవాహానరిసైనికాన్ |
క్రీడన్నివ వినిర్జిత్య త్రిలోక్యం బుభుజే శ్రియమ్ || ౧ ||

 

భగవంస్తన్మమాఖ్యాహి వర్మ నారాయణాత్మకమ్ |
యథాఽఽతతాయినః శత్రూన్ యేన గుప్తోఽజయన్మృధే || ౨ ||

 

శ్రీ శుక ఉవాచ |

 

వృతః పురోహితస్త్వాష్ట్రో మహేన్ద్రాయానుపృచ్ఛతే |
నారాయణాఖ్యం వర్మాహం తదిహైకమనాః శృణు || ౩ ||

 

శ్రీ విశ్వరూప ఉవాచ |

 

ధౌతాంఘ్రిపాణిరాచమ్య సపవిత్ర ఉదఙ్ముఖః |
కృతస్వాంగకరన్యాసో మన్త్రాభ్యాం వాగ్యతః శుచిః || ౪ ||

 

నారాయణమయం వర్మ సన్నహ్యేద్భయ ఆగతే |
పాదయోర్జానునోరూర్వోరుదరే హృద్యథోరసి || ౫ ||

 

ముఖే శిరస్యానుపూర్వ్యాదోంకారాదీని విన్యసేత్ |
ఓం నమో నారాయణాయేతి విపర్యయమథాపి వా || ౬ ||

 

కరన్యాసం తతః కుర్యాద్ద్వాదశాక్షరవిద్యయా |
ప్రణవాదియకారాన్తమంగుల్యంగుష్ఠపర్వసు || ౭ ||

 

న్యసేద్ధృదయ ఓంకారం వికారమను మూర్ధని |
షకారం తు భ్రువోర్మధ్యే ణకారం శిఖయా న్యశేత్ || ౮ ||

 

వేకారం నేత్రయోర్యుంజ్యాన్నకారం సర్వసంధిషు |
మకారమస్త్రముద్దిశ్య మన్త్రమూర్తిర్భవేద్బుధః || ౯ ||

 

సవిసర్గం ఫడన్తం తత్ సర్వదిక్షు వినిర్దిశేత్ |
ఓం విష్ణవే నమః || ౧౦ ||

 

ఇత్యాత్మానం పరం ధ్యాయేద్ధ్యేయం షట్ఛక్తిభిర్యుతమ్ |
విద్యాతేజస్తపోమూర్తి మిమం మన్త్రముదాహరేత్ || ౧౧ ||

 

ఓం హరిర్విదధ్యాన్మమ సర్వరక్షాం
న్యస్తాంఘ్రిపద్మః పతగేంద్రపృష్ఠే |
దరారిచర్మాసిగదేషుచాప-
పాశాందధానోఽష్టగుణోఽష్టబాహుః || ౧౨ ||

 

జలేషు మాం రక్షతు మత్స్యమూర్తి-
ర్యాదోగణేభ్యో వరుణస్య పాశాత్ |
స్థలేషు మాయావటువామనోఽవ్యాత్
త్రివిక్రమః సోఽవతు విశ్వరూపః || ౧౩ ||

 

దుర్గేష్వటవ్యాజిముఖాదిషు ప్రభుః
పాయాన్నృసింహోఽసురయూథపారిః |
విముంచతో యస్య మహాట్టహాసం
దిశో వినేదుర్న్యపతంశ్చ గర్భాః || ౧౪ ||

 

రక్షత్వసౌ మే ధ్వని యజ్ఞకల్పః
స్వదంష్ట్రయోన్నీతధరో వరాహః |
రామోఽద్రికూటేష్వథ విప్రవాసే
సలక్ష్మణోఽవ్యాద్భరతాగ్రజోమామ్ || ౧౫ ||

 

మాముగ్రధర్మాదఖిలాత్ప్రమాదా-
న్నారాయణః పాతు నరశ్చ హాసాత్ |
దత్తస్త్వయోగాదథ యోగనాథః
పాయాద్గుణేశః కపిలః కర్మబంధాత్ || ౧౬ ||

 

సనత్కుమారోఽవతు కామదేవాత్
హయాననో మాం పథి దేవహేలనాత్ |
దేవర్షివర్యః పురుషార్చనాంతరాత్
కూర్మో హరిర్మాం నిరయాదశేషాత్ || ౧౭ ||

 

ధన్వంతరిర్భగవాన్పాత్వపథ్యా-
ద్ద్వంద్వాద్భయాదృషభో నిర్జితాత్మా |
యజ్ఞశ్చ లోకాదవతాజ్జనాంతా-
ద్బలో గణాత్క్రోధవశాదహీంద్రః || ౧౮ ||

 

ద్వైపాయనో భగవానప్రబోధా-
ద్బుద్ధస్తు పాషండగణాత్ప్రమాదాత్ |
కల్కిః కలేః కాలమలాత్ప్రపాతు
ధర్మావనాయోరుకృతావతారః || ౧౯ ||

 

మాం కేశవో గదయా ప్రాతరవ్యా-
ద్గోవింద ఆసంగవమాత్తవేణుః |
నారాయణః ప్రాహ్ణ ఉదాత్తశక్తి-
ర్మధ్యందినే విష్ణురరీంద్రపాణిః || ౨౦ ||

 

దేవోఽపరాహ్ణే మధుహోగ్రధన్వా
సాయం త్రిధామావతు మాధవో మామ్ |
దోషే హృషీకేశ ఉతార్ధరాత్రే
నిశీథ ఏకోఽవతు పద్మనాభః || ౨౧ ||

 

శ్రీవత్సధామాపరరాత్ర ఈశః
ప్రత్యుష ఈశోఽసిధరో జనార్దనః |
దామోదరోఽవ్యాదనుసంధ్యం ప్రభాతే
విశ్వేశ్వరో భగవాన్ కాలమూర్తిః || ౨౨ ||

 

చక్రం యుగాంతానలతిగ్మనేమి
భ్రమత్సమంతాద్భగవత్ప్రయుక్తమ్ |
దందగ్ధి దందగ్ధ్యరిసైన్యమాశు
కక్షం యథా వాతసఖో హుతాశః || ౨౩ ||

 

గదేఽశనిస్పర్శనవిస్ఫులింగే
నిష్పింఢి నిష్పింఢ్యజితప్రియాసి |
కూష్మాండవైనాయకయక్షరక్షో-
భూతగ్రహాంశ్చూర్ణయ చూర్ణయారీన్ || ౨౪ ||

 

త్వం యాతుధానప్రమథప్రేతమాతృ-
పిశాచవిప్రగ్రహఘోరదృష్టీన్ |
దరేంద్ర విద్రావయ కృష్ణపూరితో
భీమస్వనోఽరేర్హృదయాని కంపయన్ || ౨౫ ||

 

త్వం తిగ్మధారాసివరారిసైన్య-
మీశప్రయుక్తో మమ ఛింధి ఛింధి |
చక్షూంషి చర్మన్ శతచంద్ర ఛాదయ
ద్విషామఘోనాం హర పాపచక్షుషామ్ || ౨౬ ||

 

యన్నో భయం గ్రహేభ్యోఽభూత్కేతుభ్యో నృభ్య ఏవ చ |
సరీసృపేభ్యో దంష్ట్రిభ్యో భూతేభ్యోఘేభ్య ఏవ చ || ౨౭ ||

 

సర్వాణ్యేతాని భగవన్నామరూపాస్త్రకీర్తనాత్ |
ప్రయాంతు సంక్షయం సద్యో యే మే శ్రేయఃప్రతీపకాః || ౨౮ ||

 

గరుడో భగవాన్ స్తోత్రస్తోభశ్ఛందోమయః ప్రభుః |
రక్షత్వశేషకృచ్ఛ్రేభ్యో విష్వక్సేనస్య వాహనమ్ || ౨౯ ||

 

సర్వాపద్భ్యో హరేర్నామరూపయానాయుధాని నః |
బుద్ధీంద్రియమనఃప్రాణాన్పాంతు పార్షదభూషణాః || ౩౦ ||

 

యథా హి భగవానేవ వస్తుతః సదసచ్చ యత్ |
సత్యేనానేన నః సర్వే యాంతు నాశముపద్రవాః || ౩౧ ||

 

యథైకాత్మ్యానుభావానాం వికల్పరహితః స్వయమ్ |
భూషణాయుధలింగాఖ్యా ధత్తే శక్తీః స్వమాయయా || ౩౨ ||

 

తేనైవ సత్యమానేన సర్వజ్ఞో భగవాన్ హరిః |
పాతు సర్వైః స్వరూపైర్నః సదా సర్వత్ర సర్వగః || ౩౩ ||

 

విదిక్షు దిక్షూర్ధ్వమధః సమంతా-
దంతర్బహిర్భగవాన్నారసింహః |
ప్రహాపయన్ లోకభయం స్వనేన
స్వతేజసా గ్రస్తసమస్తతేజాః || ౩౪ ||

 

మఘవన్నిదమాఖ్యాతం వర్మ నారాయణాత్మకమ్ |
విజేష్యస్యంజసా యేన దంశితోఽసురయూథపాన్ || ౩౫ ||

 

ఏతద్ధారయమాణస్తు యం యం పశ్యతి చక్షుషా |
పదా వా సంస్పృశేత్సద్యః సాధ్వసాత్స విముచ్యతే || ౩౬ ||

 

న కుతశ్చిద్భయం తస్య విద్యాం ధారయతో భవేత్ |
రాజదస్యుగ్రహాదిభ్యో వ్యాఘ్రాదిభ్యశ్చ కర్హిచిత్ || ౩౭ ||

 

ఇమాం విద్యాం పురా కశ్చిత్కౌశికో ధారయన్ ద్విజః |
యోగధారణయా స్వాంగం జహౌ స మరుధన్వని || ౩౮ ||

 

తస్యోపరి విమానేన గంధర్వపతిరేకదా |
యయౌ చిత్రరథః స్త్రీభిర్వృతో యత్ర ద్విజక్షయః || ౩౯ ||

 

గగనాన్న్యపతత్సద్యః సవిమానో హ్యవాక్షిరాః |
స వాలఖిల్యవచనాదస్థీన్యాదాయ విస్మితః |
ప్రాప్య ప్రాచ్యాం సరస్వత్యాం స్నాత్వా ధామ స్వమన్వగాత్ || ౪౦ ||

 

య ఇదం శృణుయాత్కాలే యో ధారయతి చాదృతః |
తం నమస్యంతి భూతాని ముచ్యతే సర్వతో భయాత్ || ౪౧ ||

 

శ్రీశుక ఉవాచ |

 

ఏతాం విద్యామధిగతో విశ్వరూపాచ్ఛతక్రతుః |
త్రైలోక్యలక్ష్మీం బుభుజే వినిర్జిత్య మృధేఽసురాన్ || ౪౨ ||
ఇతి శ్రీ నారాయణ కవచం ||

 

In Hindi

राजोवाच ।
येन गुप्तः सहस्राक्षः सवाहानरिसैनिकान् ।
क्रीडन्निव विनिर्जित्य त्रिलोक्यं बुभुजे श्रियम् ॥ १ ॥
भगवंस्तन्ममाख्याहि वर्म नारायणात्मकम् ।
यथाऽऽततायिनः शत्रून् येन गुप्तोऽजयन्मृधे ॥ २ ॥
श्री शुक उवाच ।
वृतः पुरोहितस्त्वाष्ट्रो महेन्द्रायानुपृच्छते ।
नारायणाख्यं वर्माहं तदिहैकमनाः शृणु ॥ ३ ॥
श्री विश्वरूप उवाच ।
धौताङ्घ्रिपाणिराचम्य सपवित्र उदङ्मुखः ।
कृतस्वाङ्गकरन्यासो मन्त्राभ्यां वाग्यतः शुचिः ॥ ४ ॥
नारायणमयं वर्म सन्नह्येद्भय आगते ।
पादयोर्जानुनोरूर्वोरुदरे हृद्यथोरसि ॥ ५ ॥
मुखे शिरस्यानुपूर्व्यादोङ्कारादीनि विन्यसेत् ।
ओं नमो नारायणायेति विपर्ययमथापि वा ॥ ६ ॥
करन्यासं ततः कुर्याद्द्वादशाक्षरविद्यया ।
प्रणवादियकारान्तमङ्गुल्यङ्गुष्ठपर्वसु ॥ ७ ॥
न्यसेद्धृदय ओङ्कारं विकारमनु मूर्धनि ।
षकारं तु भ्रुवोर्मध्ये णकारं शिखया न्यशेत् ॥ ८ ॥
वेकारं नेत्रयोर्युञ्ज्यान्नकारं सर्वसन्धिषु ।
मकारमस्त्रमुद्दिश्य मन्त्रमूर्तिर्भवेद्बुधः ॥ ९ ॥
सविसर्गं फडन्तं तत् सर्वदिक्षु विनिर्दिशेत् ।
ओं विष्णवे नमः ॥ १० ॥
इत्यात्मानं परं ध्यायेद्ध्येयं षट्छक्तिभिर्युतम् ।
विद्यातेजस्तपोमूर्तिमिमं मन्त्रमुदाहरेत् ॥ ११ ॥
ओं हरिर्विदध्यान्मम सर्वरक्षां
न्यस्ताङ्घ्रिपद्मः पतगेन्द्रपृष्ठे ।
दरारिचर्मासिगदेषुचाप-
पाशान्दधानोऽष्टगुणोऽष्टबाहुः ॥ १२ ॥
जलेषु मां रक्षतु मत्स्यमूर्ति-
र्यादोगणेभ्यो वरुणस्य पाशात् ।
स्थलेषु मायावटुवामनोऽव्यात्
त्रिविक्रमः सोऽवतु विश्वरूपः ॥ १३ ॥
दुर्गेष्वटव्याजिमुखादिषु प्रभुः
पायान्नृसिंहोऽसुरयूथपारिः ।
विमुञ्चतो यस्य महाट्टहासं
दिशो विनेदुर्न्यपतंश्च गर्भाः ॥ १४ ॥
रक्षत्वसौ मे ध्वनि यज्ञकल्पः
स्वदम्ष्ट्रयोन्नीतधरो वराहः ।
रामोऽद्रिकूटेष्वथ विप्रवासे
सलक्ष्मणोऽव्याद्भरताग्रजोमाम् ॥ १५ ॥
मामुग्रधर्मादखिलात्प्रमादा-
न्नारायणः पातु नरश्च हासात् ।
दत्तस्त्वयोगादथ योगनाथः
पायाद्गुणेशः कपिलः कर्मबन्धात् ॥ १६ ॥
सनत्कुमारोऽवतु कामदेवात्
हयाननो मां पथि देवहेलनात् ।
देवर्षिवर्यः पुरुषार्चनान्तरात्
कूर्मो हरिर्मां निरयादशेषात् ॥ १७ ॥
धन्वन्तरिर्भगवान्पात्वपथ्या-
द्द्वन्द्वाद्भयादृषभो निर्जितात्मा ।
यज्ञश्च लोकादवताज्जनान्ता-
द्बलो गणात्क्रोधवशादहीन्द्रः ॥ १८ ॥
द्वैपायनो भगवानप्रबोधा-
द्बुद्धस्तु पाषण्डगणात्प्रमादात् ।
कल्किः कलेः कालमलात्प्रपातु
धर्मावनायोरुकृतावतारः ॥ १९ ॥
मां केशवो गदया प्रातरव्या-
द्गोविन्द आसङ्गवमात्तवेणुः ।
नारायणः प्राह्ण उदात्तशक्ति-
र्मध्यन्दिने विष्णुररीन्द्रपाणिः ॥ २० ॥
देवोऽपराह्णे मधुहोग्रधन्वा
सायं त्रिधामावतु माधवो माम् ।
दोषे हृषीकेश उतार्धरात्रे
निशीथ एकोऽवतु पद्मनाभः ॥ २१ ॥
श्रीवत्सधामापररात्र ईशः
प्रत्युष ईशोऽसिधरो जनार्दनः ।
दामोदरोऽव्यादनुसन्ध्यं प्रभाते
विश्वेश्वरो भगवान् कालमूर्तिः ॥ २२ ॥
चक्रं युगान्तानलतिग्मनेमि
भ्रमत्समन्ताद्भगवत्प्रयुक्तम् ।
दन्दग्धि दन्दग्ध्यरिसैन्यमाशु
कक्षं यथा वातसखो हुताशः ॥ २३ ॥
गदेऽशनिस्पर्शनविस्फुलिङ्गे
निष्पिण्ढि निष्पिण्ढ्यजितप्रियासि ।
कूष्माण्डवैनायकयक्षरक्षो-
भूतग्रहांश्चूर्णय चूर्णयारीन् ॥ २४ ॥
त्वं यातुधानप्रमथप्रेतमातृ-
पिशाचविप्रग्रहघोरदृष्टीन् ।
दरेन्द्र विद्रावय कृष्णपूरितो
भीमस्वनोऽरेर्हृदयानि कम्पयन् ॥ २५ ॥
त्वं तिग्मधारासिवरारिसैन्य-
मीशप्रयुक्तो मम छिन्धि छिन्धि ।
चक्षूम्षि चर्मन् शतचन्द्र छादय
द्विषामघोनां हर पापचक्षुषाम् ॥ २६ ॥
यन्नो भयं ग्रहेभ्योऽभूत्केतुभ्यो नृभ्य एव च ।
सरीसृपेभ्यो दम्ष्ट्रिभ्यो भूतेभ्योघेभ्य एव च ॥ २७ ॥
सर्वाण्येतानि भगवन्नामरूपास्त्रकीर्तनात् ।
प्रयान्तु सङ्क्षयं सद्यो ये मे श्रेयःप्रतीपकाः ॥ २८ ॥
गरुडो भगवान् स्तोत्रस्तोभश्छन्दोमयः प्रभुः ।
रक्षत्वशेषकृच्छ्रेभ्यो विष्वक्सेनस्य वाहनम् ॥ २९ ॥
सर्वापद्भ्यो हरेर्नामरूपयानायुधानि नः ।
बुद्धीन्द्रियमनःप्राणान्पान्तु पार्षदभूषणाः ॥ ३० ॥
यथा हि भगवानेव वस्तुतः सदसच्च यत् ।
सत्येनानेन नः सर्वे यान्तु नाशमुपद्रवाः ॥ ३१ ॥
यथैकात्म्यानुभावानां विकल्परहितः स्वयम् ।
भूषणायुधलिङ्गाख्या धत्ते शक्तीः स्वमायया ॥ ३२ ॥
तेनैव सत्यमानेन सर्वज्ञो भगवान् हरिः ।
पातु सर्वैः स्वरूपैर्नः सदा सर्वत्र सर्वगः ॥ ३३ ॥
विदिक्षु दिक्षूर्ध्वमधः समन्ता-
दन्तर्बहिर्भगवान्नारसिंहः ।
प्रहापयन् लोकभयं स्वनेन
स्वतेजसा ग्रस्तसमस्ततेजाः ॥ ३४ ॥
मघवन्निदमाख्यातं वर्म नारायणात्मकम् ।
विजेष्यस्यञ्जसा येन दंशितोऽसुरयूथपान् ॥ ३५ ॥
एतद्धारयमाणस्तु यं यं पश्यति चक्षुषा ।
पदा वा संस्पृशेत्सद्यः साध्वसात्स विमुच्यते ॥ ३६ ॥
न कुतश्चिद्भयं तस्य विद्यां धारयतो भवेत् ।
राजदस्युग्रहादिभ्यो व्याघ्रादिभ्यश्च कर्हिचित् ॥ ३७ ॥
इमां विद्यां पुरा कश्चित्कौशिको धारयन् द्विजः ।
योगधारणया स्वाङ्गं जहौ स मरुधन्वनि ॥ ३८ ॥
तस्योपरि विमानेन गन्धर्वपतिरेकदा ।
ययौ चित्ररथः स्त्रीभिर्वृतो यत्र द्विजक्षयः ॥ ३९ ॥
गगनान्न्यपतत्सद्यः सविमानो ह्यवाक्षिराः ।
स वालखिल्यवचनादस्थीन्यादाय विस्मितः ।
प्राप्य प्राच्यां सरस्वत्यां स्नात्वा धाम स्वमन्वगात् ॥ ४० ॥
य इदं शृणुयात्काले यो धारयति चादृतः ।
तं नमस्यन्ति भूतानि मुच्यते सर्वतो भयात् ॥ ४१ ॥
श्रीशुक उवाच ।
एतां विद्यामधिगतो विश्वरूपाच्छतक्रतुः ।
त्रैलोक्यलक्ष्मीं बुभुजे विनिर्जित्य मृधेऽसुरान् ॥ ४२ ॥
इति श्री नारायण कवचम् ॥

One comment

  • Aamani

    23rd December 2020 at 5:16 pm

    Everything is very open with a clear explanation of the issues. It was definitely informative. Your site is very useful. Many thanks for sharing.

Comments are closed.